من به دانش آموزان علاقه مندم و هروقت ميبينم ناراحت هستند آنها را به اتاقم مي برم وبا آنها صحبت مي کنم البته مشاوره نمي دهم اما سعي ميکنم به دانش آموز اطمينان بدهم که من اور اگوش ميکنم پاي صحبتش مينشينم اما قضاوتش نمي کنم اورا مطمئن مي کنم که درد دل او پيش من مي ماند آنها از دردها ؛غصه ها ؛نگراني ها ومشکلاتشان صحبت مي کنند ومن گوش مي دهم وبه آنها توصيه ميکنم که چه کنند مثلا به مشاور مراحعه کنند يا صبر کنند تا زمان مسائلي که آنها هيچ قدرتي براي حل آن دارند را حل کند .
گاهي در اين ميان بسيار دلگير وناراحت مي شوم وگاهي حس مي کنم که چقدر در اين دنيا ي پيشرفته بچه هاي ما تنها وغريب هستند چقدر ما و خانواد ه ها از آنها غافليم و برخي از آنها چقدر در اين سن کم غم وغصه دارند غم هايي که بيشتر از مشکلات خانواده بر آنها تحميل شده است.
برچسب : نویسنده : amooghtam بازدید : 157